13 KWIETNIA DZIEŃ PAMIĘCI OFIAR ZBRODNI KATYŃSKIEJ
Katyń – to miejsce i nazwa, które pozostanie na zawsze w pamięci każdego Polaka.
Katyń – to słowo kojarzące się z okrucieństwem, bestialstwem i podstępem.
Katyń – to także oszustwo popełnione wobec ludzi, którym wpierw kazano wierzyć, że mają być uwolnieni i powrócą do swoich rodzin, aby później wymordować jednego po drugim bez żadnego ostrzeżenia, bez możliwości napisania ostatniego listu, nawet odmówienia ostatniej modlitwy.
Mówiąc „Katyń”, myślimy o pomordowanych na nieludzkiej ziemi wiosną 1940 roku nie tylko jeńcach z Kozielska, Ostaszkowa i Starobielska, ale także o innych polskich obywatelach zamordowanych w tym czasie przez NKWD.
Dramat rozpoczął się 23 sierpnia 1939 roku podpisaniem przez Związek Radziecki i III Rzeszę traktatu o nieagresji wraz z tajnym protokołem, który przeszedł do historii pod nazwą „Pakt Ribbentrop – Mołotow”. Dokument ten przewidywał udział tych państw w agresji na Polskę.
1 września 1939 roku od zachodu na Polskę uderzyli Niemcy, a 17 września od wschodu Związek Radziecki. Nasza Ojczyzna znalazła się pod okupacją niemiecką i radziecką.
Tysiące polskich żołnierzy i oficerów trafiło do niewoli sowieckiej.
Część żołnierzy przekazano stronie niemieckiej, skierowano do pracy przymusowej w Gułagach lub zwolniono.
Około 15 tys. trafiło do obozów NKWD w Starobielsku, Kozielsku i Ostaszkowie. Umieszczono tam: generałów, oficerów służby stałej i rezerwy, wysokich urzędników wojskowych
i państwowych, kadrę wywiadu i kontrwywiadu, funkcjonariuszy służb mundurowych.
Jeńcy przypuszczali, że najprawdopodobniej zostaną przekazani do jakiegoś neutralnego kraju.
W najgorszym przypadku Niemcom.
Żyli nadzieją, ze wrócą do domów.
Kapitan Marian Gąsowski w swoim pamiętniku pisał:
25.12.1939
Dziś rocznica Marysieńko naszego ślubu, a z tego 4 miesiące jestem tak daleko od Ciebie. Wierzę w to, że już następną rocznicę i święta Bożego Narodzenia będziemy Kochanie, Marysieńko obchodzić razem, a może nawet prędzej się zobaczymy. Trudno opisać mi to co czuję w tej chwili, ale ty takie uczucia dobrze znasz – tęsknota. Żal za Tobą i chyba więcej jeszcze Marysieńko - nie potrafię tego napisać nawet.
Podobno 7 stycznia mamy wyjechać, to prędko się Marysieńko zobaczymy. Leżąc marzę o tym jak Bożenka już biega, jak się z nią będę bawił i o Tobie kochanie , jak się z Tobą będę witał.
09.04. 1940
Wywożą…. Razem wyjechało 1287- u…. Ciekaw jestem, kiedy mnie przyjdzie kolej i dokąd pojadę Marysiątko.
21.04.1940
Dziś po południu mnie zabrano – po rewizji - w samochodzie do bocznicy kolejowej – do więziennych wagonów- przedział 15 ludzi za kratami.
22.04.1940
O godz. 1:30 pociąg ruszył…. godz. 12 Smoleńsk.
Rodziny pomordowanych długo żyły nadzieją ujrzenia swoich bliskich wśród żywych. Na próżno.
„Tej nocy zgładzono wolność
W katyńskim lesie…
Zdradzieckim strzałem w czaszkę
Pokwitowano wrzesień..
Związano do tyłu ręce,
By w obecności kata
Nie mogły się wznieść błagalnie
Do Boga i do świata.
Zakneblowano usta!
By w tej katyńskiej nocy
Nie mogły wołać o litość
Ni wezwać znikąd pomocy.” Marian Hemar – fragment wiersza Katy
2 marca 1940 roku szef radzieckiej policji politycznej NKWD Ławrientij Beria skierował do Stalina notatkę, w której stwierdził, że polscy jeńcy oraz więźniowie w więzieniach Zachodniej Białorusi i Ukrainy stanowią zdeklarowanych i nie rokujących nadziei poprawy wrogów władzy sowieckiej.
NNKWD – stwierdzał dalej Beria - uważa za zasadne rozstrzelanie 14,7 tys. oficerów i 11 tysięcy więźniów bez wzywania skazanych, bez przedstawiania zarzutów, bez decyzji
o zakończeniu śledztwa. Pod notatką podpisał się Stalin i jego najbliżsi współpracownicy.
W dniu 5 marca 1940 roku podpisana została tzw. DECYZJA KATYŃSKA – na mocy której dokonano mordu.
3 kwietnia 1940 roku z obozu w Kozielsku wyruszył pierwszy transport jeńców kierowanych na egzekucję do Katynia.
Konwoje z polskimi jeńcami pieszo, wagonami lub ciężarówkami docierały na miejsce zbrodni. Część jeńców zabijano w lesie nad wcześniej przygotowanymi dołami, część mordowano w więzieniach NKWD, a ciała przywożono ciężarówkami do masowych grobów. Rozstrzelano co najmniej 21.768 obywateli polskich.
Dla zatarcia śladów masowego mordu na zasypanych grobach posadzono drzewa.
„I tylko pamięć została
Po tej katyńskiej nocy…
Pamięć nie dała się zgładzić,
Nie chciała ulec przemocy.
I woła o sprawiedliwość,
I prawdę po świecie niesie ..
Prawdę o jeńców tysiącach
Zgładzonych w katyńskim lesie.” Marian Hemar – fragment wiersza Katyń
Katyń stał się symbolem polskiej Golgoty Wschodu.
13 kwietnia 1943 roku radio niemieckie podało informację o odkryciu w Katyniu mogił polskich oficerów. Sowieci wyparli się zbrodni, zrzucając winę na Niemcy.
Dopiero po 50 latach - w 1990 roku Związek Radziecki oficjalnie przyznał, że zbrodni dokonało NKWD.
W komunikacie agencji TASS padło stwierdzenie”
STRONA RADZIECKA, WYRAŻAJĄĆ UBOLEWANIE W ZWIĄZKU Z TRAGEDIĄ KATYŃSKĄ OŚWIADCZA,
ŻE JEST ONA JEDNĄ Z CIĘŻKICH ZBRODNI STALINIZMU”
Dwa lata później przekazano władzom polskim kopie dokumentów katyńskich.
W roku 2000 otwarto i poświęcono Polskie Cmentarze Wojenne w Charkowie, Katyniu i Miednoje.
Pamiętajmy, że wśród ofiar znajdowali się również mieszkańcy Jadowa i okolic.
W Twerze zostali zamordowani strzałem w tył głowy:
- Teofil Kwiatkowski –aspirant policji państwowej - ur. 20 grudnia 1982 roku w Jadowie
- Bolesław Mikulski – aspirant policji państwowej – ur. 1894 roku w Jadowo Kolonie.
Dla uhonorowania ich pamięci w kwietniu 2010 roku zostały posadzone w parku w Jadowie dwa dęby.
Trzeci dąb został posadzony dla uczczenia ofiar katastrofy rządowego samolot z prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej – Lechem Kaczyńskim na pokładzie, lecącego na uroczyste obchody w Katyniu w dniu 10 kwietnia 2010 roku.
Poniżej umieszczamy rysunki KRZYŻY – jako hołd dla wszystkich pomordowanych na nieludzkiej ziemi
Małgorzata Łoń
 - Kopia.jpg)
.jpg)
